EZ ZARA

Zirkulu itxia da. Borobilegia. Ez du nondik oratu.
Perfektua da, min guztien antzera.
Eta jausiz gero bere bidea egiten du.
Buruan hori da zirkulua, burmuinean sartuta,
eztarritik behera kirikolatza bihurtzen da eta markak uzten ditu ahotsean.
Sabelera heltzean artilezko mataza agertzen da,
puzturik balego ez duzu untxiaren ilajea sentitzen
laztasunaren eztanda baizik.
Hanketarainoko bidea dar-dar baten dator.
Eta jesarri egiten zara.
Burua jausten da eskuartera.
Eta ez zara

Ez zara.
Sentimen hau ere minuturo gerta daiteke
baina beti gas baten moduan.

Leihoak altuegi daude gaur goizean.